Arteterapia
ARTETERAPIA - ŁAGODNA FORMA TERAPII
Arteterapia stosowana jest nie tylko jako terapia, której zadaniem jest terapia lecznicza (wspomagająca proces leczenia), często jest stosowana także jako metoda rozwoju osobistego. Stosowana jest między innymi w pomocy dzieciom, osobom dorastającym, dorosłym i osobom w okresie późnej dorosłości, grupom społecznym i rodzinom, w leczeniu: lęków, depresji, innych zaburzeń afektywnych, nerwic, uzależnień, problemów w relacjach rodzinnych, w przypadkach nadużycia seksualnego i przemocy domowej, w trudnościach społecznych i emocjonalnych związanych z niepełnosprawnością i chorobą, w traumach i przeżyciach straty, przy problemach fizycznych, poznawczych i neurologicznych, oraz trudnościach psychospołecznych związanych z chorobami somatycznymi (np. chorobami nowotworowymi). Coraz częściej wykorzystywana jest również w profilaktyce społecznej, w tym w pracy z osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym.
Uczestnicy sesjii arteterapii nie muszą posiadać zdolności artystycznych ani wcześniejszych doświadczeń. Terapeuta nie koncentruje się bowiem w pierwszym rzędzie ani na wartościach estetycznych wytworzonych obiektów ani na ich aspekcie diagnostycznym.
Dlaczego arteterapia?
Rozwój przez sztukę
:-)
Sztuka dla niektórych dzieci może być terapią, dla innych realizowaniem siebie i rozwijaniem talentów, ale dla wszystkich dzieci powinna być zabawą
ZAJĘCIA PSYCHOEDUKACYJNE W POŁĄCZENIU Z ARTETERAPIĄ
Dzieci podczas zajęć:
-
Rozwijają zdolności manualne, poprzez wykorzystanie różnych form plastycznych
-
Pracują nad rozwojem własnej osobowości, gdyż to właśnie sztuka kształtuje twórczą wyobraźnię, dostarcza wiedzy o samym sobie, uczy samoakceptacji i niezależnego myślenia
-
Uczą się pracy w zespole ( projekty grupowe)
-
Poznają nowe formy wyrażania siebie ( projekty indywidualne)
-
Budują wiarę w siebie i swoje możliwości twórczego rozwiązywania problemów
„Życie to droga od fantazji do realności” - w myśl tegoż powiedzenia rozbudzam wyobraźnię dzieci w której ukryte są piękne marzenia. We wszystko, co robię wkładam serce, energię, doświadczenie. Ukazuję to, co dobre, prawdziwe, wartościowe, pożyteczne.
Pracuję w myśl psychopedagogiki i arteterapii, łącząc pedagogikę, psychologię i sztukę.
Uczę, rozwijam, bawię, kierując się zasadą „szkoły wolnej od przymusu”.
-